مقایسه خاصیت ضد افسردگی عصاره های مختلف گلبرگهای گل نسترن معمولی توسط مدل شنای اجباری در موش کوچک آزمایشگاهی (rosa canina l.)

مقدمه: امروزه از اسانس گل سرخ (rosa damasca) در درمان افسردگی در مدلهای حیوانی و انسان استفاده می شود. با توجه به شباهت بین گل نسترن (rosa canina l.) و گل سرخ، در این مطالعه اثرات ضد افسردگی عصاره آبی و الکلی گل نسترن (rosa canina l.)، با استفاده از روش استرس شنای اجباری در موش های کوچک آزمایشگاهی بررسی شد. روشها: در این تحقیق از موش های سفید آزمایشگاهی نر نژاد nmri بامحدوده وزنی 25 - 30 گرم (6 سر در هر گروه) استفاده شد. دوزهای مختلف عصاره آبی (mg/kg 10، 20 و 30) و یا الکلی (mg/kg 5، 10، 20، 30 و 40) گل نسترن 30 دقیقه قبل از آزمایشها بصورت داخل صفاقی به حیوانات تزریق شدند. دوزهای مختلف (µg/mouse 1، 5 و 10) عصاره آبی یا الکلی، بصورت داخل بطن مغزی 5 دقیقه قبل از آزمایشها به حیوانات تجویز شد. سپس استرس شنای اجباری در حیوانات القاء شد. یافته ها: تزریق داخل صفاقی (mg/kg 20 و 30) و داخل بطنی (µg/mouse 5 و 10) عصاره آبی گل نسترن بطور معنی داری زمان بی حرکتی موش در تست شنای اجباری را کاهش داد که مشابه اثر فلوکسیتین بود. در حالیکه تزریق داخل صفاقی و داخل بطنی عصاره الکلی گل نسترن در دوزهای مختلف اثری بر زمان بی حرکتی حیوانات نداشت. نتیجه گیری: از این آزمایشها می توان نتیجه گیری کرد که عصاره آبی گل نسترن می تواند افسردگی ناشی از استرس شنای اجباری را کاهش دهد. چون مشخص شده است که این عصاره درای مقداری فلاونوئید است، ممکن است با برهم کنش با گیرنده های d2 دوپامینی باعث کاهش افسردگی گردد. .